Bespreking van de profoto van de maand:

Wie onlangs bij me op bezoek kwam, herkent de foto wellicht. Deze foto won awards van gerenommeerde internationale federaties. Ik geef toe er heel trots op te zijn. Daarom heb ik ze als wandfoto een prominente plaats gegeven in de ingang van mijn zaak.

Maar hoe kwam ik tot deze foto?
Op het einde van de huwelijksmis stond een massa volk (lees: +100 mensen) op het kerkplein te wachten op het koppel, samen met hun kinderen. Na hun uittrede meldde de ceremoniemeester dat iedereen het koppel kon feliciteren. Paniekaanval bij mij, aangezien we normaal gezien meteen locatiefoto’s zouden gaan nemen en mijn voorziene tijd plots stevig ingekort werd.
Maar toen ik in de lange wachtrij van mensen 2 ballonnen zag, wist ik meteen welk beeld ik wou creëren. Ik wachtte geduldig tot de ballonnen overhandigd werden, zette me op mijn knieën, bad tot de fotogoden dat ze me het juiste moment gaven, wiegde met de wind mee en maakte wel 30 opnames, tot beide ballonnen netjes voor de gezichten van de kinderen waaiden. YES! dat moment dat je op de ontspanknop drukt, voel je gewoon dat het gelukt is. Dat is één brok euforie die door je lijf gonst.
Daarom blijf ik, nu al 25 jaar, zo graag huwelijken fotograferen. Om elke week opnieuw creatief te kunnen zijn. Daarom ben ik zo blij dat ik elke week de vrijheid en het vertrouwen krijg om me in die grote speeltuin te begeven en het grote kleine kind mag zijn om zorgeloos de mooiste herinneringen vast te leggen. Meer info vind je via de website, speciaal voor huwelijken gemaakt.

Bespreking van de hobby foto van de maand:

Wat maakt deze foto zo sterk? échte momenten, die blijven ons zoveel meer bij dan te vragen om dingen te doen “voor de foto”. Het is duidelijk dat peter hier tijdens het Lentefeest overvallen werd door het krijgen van een dankgebaar De eenvoud van de kleuren in de foto schept een rust: je hoofd hoeft geen overprikkeling van kleur op te nemen Warmtegevoel: de personen staan schouder tegen schouder, dat is zoveel mooier dan een officiële overhandiging (over elkaar) Probeer altijd kinderen op ooghoogte te fotograferen, anders lijken ze een heel groot hoofd en kleine voetjes te hebben. Dat deed deze fotograaf heel goed.

Hoe wordt de foto nog sterker? Hoewel ik zelf quasi nooit dingen verzet (een journalistiek fotograaf neemt alleen echte momenten) zou ik, terwijl ik met mijn rechterhand de camera bedien, met mijn linkerhand het glas wijn uit beeld gezet hebben Met nog een lager standpunt in te nemen zou je de achtergrond helemaal kunnen wijzigen: mensen die de achtergrond “vervuilen” zouden verdwijnen terwijl je een neutrale achtergrond verkrijgt van de tentzeilen En waarom niet “omdenken”? Fotografeer van achter peter en petekind, trek door hun hoofden heen, net de moment dat ze naar elkaar kijken, en laat de kijker mee beleven wat er op het geschenkje staat